सप्तदशोध्यायः: संशोधनहरू बीचको भिन्नता
Content deleted Content added
पङ्क्ति ११५:
<br>
गरिने यज्ञलाई नै भन्दछन्, पार्थ ! राजसी ।
<br>
<br>
विधिहीनमसृष्टान्नं मन्त्रहीनमदक्षिणम् ।
<br>
श्रद्धाविरहितं यज्ञं तामसं परिचक्षते ।। (१३)
<br>
बिना विधि, बिना मन्त्र, बिना अन्न र दक्षिणा,
<br>
बिना श्रद्धा गरे यज्ञ बन्छ त्यो तामसी क्रिया ।
<br>
<br>
देवद्विजगुरुप्राज्ञपूजनं शौचमार्जवम् ।
<br>
ब्रह्मचर्यमहिंसा च शारीरं तप उच्यते (१४)
<br>
देव-द्विज-गुरु-ज्ञानी-पूजा, सरल, स्वच्छता,
<br>
अहिंसा, ब्रह्मचर्यादि कहिन्छन् तप देहका ।
<br>
<br>
अनुद्वेगकरं वाक्यं सत्यं प्रियहितं च यत् ।
<br>
स्वाध्यायाभ्यसनं चैव वाङ्मयं तप उच्यते (१५)
<br>
वाणी हित-कर, प्यारो, साँचो, कष्ट–निवारक,
<br>
शास्त्र-अभ्यास हुन् हाम्रा बोली-वचनका तप ।
<br>
<br>
मनः प्रसादः सौम्यत्वं मौनमात्मविनिग्रहः ।
<br>
भावसंशुद्धिरित्येतत्तपो मानसमुच्यते (१६)
<br>
चित्त–प्रसन्नता, मौन, साधुता, आत्म–संयम,
<br>
अन्तस्करणको शुद्धि आदि हुन् मनका तप ।
<br>
<br>
श्रद्धया परया तप्तं तपस्तत्त्रिविधं नरैः ।
<br>
अफलाकाङक्षिभिर्युक्तैः सात्त्विकं परिचक्षते (१७)
<br>
फल-आशाबिना, श्रद्धा र भक्ति मनले गरी,
<br>
तपिने माथिका तीन कहिन्छन् तप सात्विकी ।
<br>
माथिका तीन = शरीर, वचन र मनले गरिने तपस्या ।
<br>
<br>
सत्कारमानपूजार्थं तपो दम्भेन चैव यत् ।
<br>
क्रियते तदिह प्रोक्तं राजसं चलमध्रुवम् (१८)
<br>
सत्कार, मान, पूजाका निमित्त गरिने तप,
<br>
अनित्य, दम्भलेयुक्त राजसी तप बन्दछ ।
<br>
<br>
मूढग्राहेणात्मनो यत्पीडया क्रियते तपः ।
<br>
परस्योत्सादनार्थं वा तत्तामसमुदाहृतम् (१९)
<br>
आफू वा परपीडाका निमित्त मूर्खतावश–
<br>
गरिने तपलाई नै भनिन्छ तामसी तप ।
<br>
<br>
दातव्यमिति यद्दानं दीयतेऽनुपकारिणे ।
<br>
देशे काले च पात्रे च तद्दानं सात्त्विकं स्मृतम् (२०)
<br>
कर्तव्य ठानी निस्वार्थ देश, काल र पात्रता
<br>
हेरेर दिइने दान मानिएको छ सात्त्विक ।
<br>
<br>
| |||