द्वादशोध्यायः: संशोधनहरू बीचको भिन्नता

पङ्क्ति ५२:
<br>
कर्ताभाव रहेसम्म अप्राप्य बन्छ ईश्वर ।
<br>
<br>
ये तु सर्वाणि कर्माणि मयि सन्न्यस्य मत्पराः ।
<br>
अनन्येनैव योगेन मां ध्यायन्त उपासते (६)
<br>
मेरा भक्तहरू सारा कर्म सुम्पी सबै ममा,
<br>
अनन्य योगले मेरै गर्दछन् ध्यान, कीर्तन ।
<br>
<br>
तेषामहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् ।
<br>
भवामि नचिरात्पार्थ मय्यावेशितचेतसाम् (७)
<br>
ममा चित्त दिई भज्ने भक्तलाई धनञ्जय !
<br>
शीघ्र नै पार तार्नेछु मुत्युसंसार सागर,
<br>
<br>
मय्येव मन आधत्स्व मयि बुद्धिं निवेशय ।
<br>
निवसिष्यसि मय्येव अत ऊर्ध्वं न संशयः (८)
<br>
देऊ मन ममा, बुद्धि पनि मैमा गर स्थिर
<br>
त्यसो भए तिमी बस्छौ मभित्र, छैन संशय ।
<br>
<br>
अथ चित्तं समाधातुं न शक्नोषि मयि स्थिरम् ।
<br>
अभ्यासयोगेन ततो मामिच्छाप्तुं धनञ्जय (९)
<br>
चित्तवृत्ति ममा राख्न सक्दैनौ यदि पाण्डव !
<br>
अभ्यास-योगले मेरो प्राप्तिको कामना गर ।
<br>
<br>
अभ्यासेऽप्यसमर्थोऽसि मत्कर्मपरमो भव ।
<br>
मदर्थमपि कर्माणि कुर्वन्सिद्धिमवाप्स्यसि (१०)
<br>
अभ्यास गर्न सक्तैनौ भने मेरा निमित्तमा
<br>
गरे सत्कर्म, सक्नेछौ सजिलै सिद्धि पाउन ।
<br>
<br>
अथैतदप्यशक्तोऽसि कर्तुं मद्योगमाश्रितः ।
<br>
सर्वकर्मफलत्यागं ततः कुरु यतात्मवान् (११)
<br>
यो पनि गर्न सक्दैनौ भने मैंमाथि आश्रित–
<br>
भई, कर्मफल त्यागी, गर संयम इन्द्रिय ।
<br>
<br>
श्रेयो हि ज्ञानमभ्यासाज्ज्ञानाद्ध्यानं विशिष्यते ।
<br>
ध्यानात्कर्मफलत्यागस्त्यागाच्छान्तिरनन्तरम् (१२)
<br>
शीलभन्दा ज्ञान श्रेष्ठ, सोभन्दा ध्यान श्रेष्ठ छ,
<br>
सोभन्दा श्रेष्ठ निष्काम-कर्मले शान्ति मिल्दछ ।
<br>
शील = अभ्यास ।
<br>
<br>
अद्वेष्टा सर्वभूतानां मैत्रः करुण एव च ।
<br>
निर्ममो निरहङ्कारः समदुःखसुखः क्षमी (१३)
<br>
प्राणीमाथि दया गर्छ, मित्रझैं छ, अवैर छ,
<br>
ममत्व र अहंशून्य, सुख–दुःख समान छ,
<br>
<br>
संतुष्टः सततं योगी यतात्मा दृढ़निश्चयः
<br>
मय्यर्पितमनोबुद्धिर्यो मद्भक्तः स मे प्रियः (१४)
<br>
दृढनिश्चय, सन्तुष्ट, सर्वदा छ जितेन्द्रिय,
<br>
मनबुद्धि ममा राख्ने प्यारो भक्त ठहर्दछ ।
<br>
<br>
यस्मान्नोद्विजते लोको लोकान्नोद्विजते च यः ।
<br>
हर्षामर्षभयोद्वेगैर्मुक्तो यः स च मे प्रियः (१५)
<br>
दिंदैन लोकमा पीडा, स्वयं पीडित हुन्न जो,
<br>
हर्षावेश, भय, द्वेष नहुने प्रिय भक्त हो ।
<br>
हर्ष + आवेश = हर्षावेश ।
<br>
<br>