महाभारत खण्ड १६: संशोधनहरू बीचको भिन्नता

कुनै सम्पादन सारांश छैन
पङ्क्ति १:
==युधिष्ठिरद्वारा दुर्योधनको रक्षा==
==युधिष्ठिर द्वारा दुर्योधन को रक्षा==
गन्धमादन पर्वत स्थित कुबेरको महलमा चार वर्ष व्यतीत गरे पश्‍चात् पाण्डवगण त्यहाँबाट प्रस्थान गरे । मार्गमा भेतिएका अनेक वनहरूमा रोकिंदै रोकिंदै, ठाउँ ठाउँमा आफ्नो शौर्य र पराक्रमद्वारा दुष्टहरुको दमन गर्दै, ऋषिहरू र ब्राह्मणहरूको सत्संगबाट लाभ उठाउँदै उनीहरू द्वैतवन पुगे र त्यही स्थानमा वनवासको शेष समय व्यतीत गर्न लागे। त्यसबेला सम्ममा वनवासको एघार वर्ष पूर्ण भइसकेको थियो।
पाण्डवहरू द्वैतवनमा भएको सूचना दुर्योधन तथा उसका दुष्ट मण्डली (दुःशासन, शकुनि, कर्ण आदि) लार्इ प्राप्त भयो । त्यसपछि उनीहरू एक पल्ट फेरि त्यहाँ गएर पाण्डवहरूलाई मार्ने योजना बनाउन लागे। संयोगवश त्यसताका कौरवहरूका गौ-सम्पत्ति द्वैतवनमा नै थियो। आफ्नो गौ-सम्पत्ति सर्वेक्षण, निरीक्षण आदि गर्ने बहानामा दुर्योधनले धृतराष्ट्रबाट द्वैतवन जाने अनुमति प्राप्त गर्यो।
पङ्क्ति ६:
दुर्योधन को दर्पयुक्त सन्देश को सुन गरेर गन्धर्वराज चित्ररथ को क्रोध को पारावार न रहयो र उनले दुर्योधन तथा उनको मण्डली संग युद्ध आरम्भ गर्यो। दुर्योधन संगी र सेना केहि समय सम्म त युद्ध गरि रहे किन्तु चित्ररथ को अधिक बलवान पाउएर उनि सबै दुर्योधन एवं राजमहिलाहरु को वहीं छोडेर भाग खडे हुये। चित्ररथ ले दुर्योधन र उन राजमहिलाहरु को कैद गर्यो।
दुर्योधन को भगोडी सेना जब केहि न सूझा त उनि वहाँ निवास करते हुये पाण्डवों को नजिकै गएर उन लेदुर्योधन र राजमहिलोहरुलाई मुक्‍ति को लागि याचना गर्न लगे। उनको याचना सुनेर भीमसेन ले प्रसन्न भएर युधिष्ठिर देखि कहा, “बडे भैया! दुर्योधन आफ्नो राजसी वैभव को हाम्रो अगाडी प्रदर्शन गर्न यहाँ आएको थियो। गन्धर्वों ले दुर्योधन को दुर्दशा गरेर हाम्रो हित को काम गरेको छ। तपाईं कदापि उसलाई मत छुडाना।” यस मा युधिष्ठिर बोले, “भैया भीम! यो मान्छे हाम्रो शरण मा आये हो र शरण मा आये मान्छेकी रक्षा गर्न क्षत्रियहरुको धर्म हुन्छ। फेरि दुष्ट स्वभाव को होने पछि पनि दुर्योधन आखिर हमारा भाइ नै छ। उससंग को राज महिलाहरु हाम्रो नै कुल को महिलाहरु हो र उनको निरादर हुन बाट हाम्रो नै कुल को कलंक लगेगा। यसैले उचित यही छ कि तिमी र अर्जुन गएर उनको रक्षा करो।”आफ्नो ठूलो भाइ को आज्ञा मानएर भीम र अर्जुन ले सरोवर को नजिकै गएर चित्ररथ को युद्ध को लागि ललकारा। उनको ललकार सुनेर चित्ररथ क्रोधित भएको सट्टा मुस्कुराते हुये अर्जुन को नजिकै आये र बोले, “हे पार्थ! म त तुम्हारा सखा नै हूँ। वास्तव मा दुष्ट दुर्योधन आफ्नो सेना संग तिमी मान्छेका वध गर्न को लागि यहाँ आएको थियो। देवराज इन्द्र को यस कुरा को सूचना मिल चुगरेको थियो यसैले उनले मलाई यहाँ पठायो थियो। हे सखा! नीति कहती छ कि यस्तो दुष्टहरुलाई कहिल्यै क्षमा हैन गर्न पर्छ, किन्तु आफ्नो ठूलो भ्राता को आज्ञा मानएर यदि तिमी दुर्योधन को छुडाना नै चाहते हो, त लो म यसलाई तथा इससंग को राजमहिलाहरु को अझै छोड देता हूँ।” यति भन्एर चित्ररथ ले दुर्योधन सहित समस्त कैदियहरुलाई मुक्‍त गर्यो।वे सबै वहाँ देखि धर्मराज युधिष्ठिर को नजिकै आये। ग्लानि देखि भरे दुर्योधन ले युधिष्ठिर को प्रणाम गरे र लज्जा देखि सिर झुकाये आफ्नो नगर तिर हिड दिए।
 
==स्रोत==
[http://sukhsagarse.blogspot.com सुखसागर] को सौजन्य से