सजिलो कोमलगीता/अनुवादकीय: संशोधनहरू बीचको भिन्नता
Content deleted Content added
पङ्क्ति ३९:
<br>
कोमलगीतापढ्नुहुन्थ्यो र आमा एक मनले ध्यान दिएर सुन्नुहुन्थ्यो ।श्रद्धेय प्रेरकहरूप्रति श्रद्धाभक्तिपूर्वक आभ्यन्तरिक नमन गर्नु आफ्नो कर्तव्य ठानेको छ यसले ।
<br>
<br>
गीता जीवन सम्बन्धी शास्त्र हो । जीवनलाई चिन्ता र तनावबाट मुक्त गरी साधकलाई आनन्दपूर्वक जीवन बिताउन यसले शिक्षा प्रदान गर्दछ । दैहिक र मानसिक कर्मद्वारा जीवनलाई सुखी
<br>
बनाउनका साथसाथ परमात्मासँग मेल गराउने जस्ता आश्चर्यजनक कार्य गरेर देखाएको छ । त्यसैले गीता जीवन जिउने एउटा सुन्दर कला पनि हो भन्न पाउँदा यो कलमी गौरवान्वित बनेको छ ।
<br>
अझ भनौं गीता साधारण कर्मलाई परमात्मासँग साक्षात्कार गराउने सरल साधन हो र यसको उद्देश्य कर्मलाई परमात्मातŒवसँग योग गराउनु हो । यसले कर्मयोगमा चमत्कार देखाएको छ ।
<br>
कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन (२।४७) कोकर्मवैज्ञानिक यन्त्रबाट कर्मयोगको शल्यक्रिया गरेरयसले कर्मलार्ईपरिश्रम र फल दुई भागमा विभाजन गरी साधकका थालमा परिश्रमपस्किनसिकाएको
<br>
छ, र सम्बन्धित साधकलाईश्रमको तल्लीनतामा स्वर्गीय आनन्द प्राप्त गर्न सकिने महत्त्वपूर्ण कुरा पनि सिकाएको छ । त्यसैगरीकर्मको फल चाहिं परमात्माका पाउमा समर्पण गर्यो भने साधकले
<br>
फलाशाको दुःख झेल्नु पर्दैन भन्ने पनि सिकाइको छ । फलको ध्यानबाट छुटकारा पाउनु भनेको साधकका यावत् तनाव र चिन्ता समाप्त हुनु हो । यसरी यसले दुःख–सुखको अभिभारा भगवान्मा
<br>
सुम्पिएर मनुष्य मात्रलाई आनन्दित बनाउने कार्य गरेको छ ।
<br>
<br>
| |||