सप्तदशोध्यायः: संशोधनहरू बीचको भिन्नता
Content deleted Content added
पङ्क्ति ४३:
<br>
भूतप्रेतादिको पूजा गर्छन् तामस मानिस ।
<br>
<br>
अशास्त्रविहितं घोरं तप्यन्ते ये तपो जनाः ।
<br>
दम्भाहङ्कारसंयुक्ताः कामरागबलान्विताः (५)
<br>
शास्त्रको विधि छोडेर जो गर्छन् तप दारुण,
<br>
बन्छन् जो काम आसक्त, लिन्छन् दम्भ, अहंपना ।
<br>
<br>
कर्शयन्तः शरीरस्थं भूतग्राममचेतसः ।
<br>
मां चैवान्तःशरीरस्थं तान्विद्ध्यासुरनिश्चयान् (६)
<br>
देहको तत्त्व जीवात्मा, म कृष्णप्रति नै पनि
<br>
दुःख–कष्ट दिने जो छन् बुझ आसुर हुन् भनी
<br>
<br>
आहारस्त्वपि सर्वस्य त्रिविधो भवति प्रियः ।
<br>
यज्ञस्तपस्तथा दानं तेषां भेदमिमं श्रृणु (७)
<br>
तिन प्रकारका हुन्छन् सबका प्रिय भोजन–
<br>
तप, यज्ञ तथा दान पनि छन् त्यति नै, सुन ।
<br>
<br>
आयुः सत्त्वबलारोग्यसुखप्रीतिविवर्धनाः ।
<br>
रस्याः स्निग्धाः स्थिरा हृद्या आहाराः सात्त्विकप्रियाः (८)
<br>
आयु, ज्ञान, बल, प्रीति, सुख, स्वास्थ्यादि वर्धक
<br>
रसिला, स्नेहिला, मीठा खाद्य हुन् सात्त्विक–प्रिय ।
<br>
<br>
कट्वम्ललवणात्युष्णतीक्ष्णरूक्षविदाहिनः ।
<br>
आहारा राजसस्येष्टा दुःखशोकामयप्रदाः (९)
<br>
अमिलो, नुनिलो, तातो, पिरो, सुख्खा र चट्पटे,
<br>
राजसीप्रिय हुन्, शोक, रोग, दुःख बढाउने ।
<br>
<br>
यातयामं गतरसं पूति पर्युषितं च यत् ।
<br>
उच्छिष्टमपि चामेध्यं भोजनं तामसप्रियम् (१०)
<br>
अर्धपाक, जुठो, बासी, सुख्खा, दुर्गन्ध, दूषित,
<br>
अशुद्ध खाद्य मानिन्छन् तामसी नरका प्रिय ।
<br>
अफलाकाङ्क्षिभिर्यज्ञो विधिदृष्टो य इज्यते ।
<br>
यष्टव्यमेवेति मनः समाधाय स सात्त्विकः (११)
<br>
फल-आशाबिना, संझी कर्तव्य, विधिपूर्वक-
<br>
गरिने यज्ञयागादि बन्दछन् शुद्ध सात्विक ।
<br>
<br>
अभिसन्धाय तु फलं दम्भार्थमपि चैव यत् ।
<br>
इज्यते भरतश्रेष्ठ तं यज्ञं विद्धि राजसम् (१२)
<br>
फल-इच्छा तथा दम्भ चित्तमा स्थापना गरी
<br>
गरिने यज्ञलाई नै भन्दछन्, पार्थ ! राजसी ।
<br>
<br>
| |||