षोडशोध्यायः: संशोधनहरू बीचको भिन्नता
Content deleted Content added
पङ्क्ति १४०:
<br>
<br>
अनेकचित्तविभ्रान्ता मोहजालसमावृताः ।
<br>
प्रसक्ताः कामभोगेषु पतन्ति नरकेऽशुचौ (१६)
<br>
भ्रान्तिले चित्त बिग्रेका फँसेका मोहजालमा,
<br>
खस्तछन् भोग-आसक्त यम-लोक अशुद्धमा ।
<br>
<br>
आत्मसम्भाविताः स्तब्धा धनमानमदान्विताः ।
<br>
यजन्ते नामयज्ञैस्ते दम्भेनाविधिपूर्वकम् (१७)
<br>
आफैंलाई श्रेष्ठ मान्ने मातेका धन–मानले
<br>
गर्दछन् नामको यज्ञ विधि छोडेर दम्भले ।
<br>
<br>
अहङ्कारं बलं दर्पं कामं क्रोधं च संश्रिताः ।
<br>
मामात्मपरदेहेषु प्रद्विषन्तोऽभ्यसूयकाः (१८)
<br>
काम–क्रोध, अहङ्कार, घमण्ड, बलका भर–
<br>
पर्ने निन्दकले गर्छन् म सर्बेश्वरको रिस ।
<br>
<br>
तानहं द्विषतः क्रूरान्संसारेषु नराधमाम् ।
<br>
क्षिपाम्यजस्रमशुभानासुरीष्वेव योनिषु (१९)
<br>
रिसाहा र दयाहीन, पापाचार, नराधम–
<br>
मान्छे असुरयोनीमा धकेलिन्छन् पुन:पुन: ।
<br>
<br>
आसुरीं योनिमापन्ना मूढा जन्मनि जन्मनि ।
<br>
मामप्राप्यैव कौन्तेय ततो यान्त्यधमां गतिम् (२०)
<br>
आसुरी याेनि पाएका मूढले किहल्यै पनि
<br>
मलाई, पार्थ ! भेट्तैनन्, पाउँछन् नीचको गति ।
<br>
<br>
त्रिविधं नरकस्येदं द्वारं नाशनमात्मनः ।
<br>
कामः क्रोधस्तथा लोभस्तस्मादेतत्रयं त्यजेत् (२१)
<br>
काम, क्रोध तथा लोभ ढोका हुन् यम-लोकका
<br>
आत्म–नाशक छन्, त्याग गर्नु पर्दछ सर्वदा ।
<br>
<br>
एतैर्विमुक्तः कौन्तेय तमोद्वारैस्त्रिभिर्नरः ।
<br>
आचरत्यात्मनः श्रेयस्ततो याति परां गतिम् (२२)
<br>
पार्थ ! यो तमको ढोका-बाट जो मुक्त बन्दछ,
<br>
आत्म–कल्याणमा लागी त्यसले मुक्ति पाउँछ ।
<br>
<br>
यः शास्त्रविधिमुत्सृज्य वर्तते कामकारतः ।
<br>
न स सिद्धिमवाप्नोति न सुखं न परां गतिम् (२३)
<br>
जो शास्त्रविधि छोडेर स्वेच्छाले कर्म गर्दछ,
<br>
न सिद्धि, न त आनन्द, न परंगति पाउँछ ।
<br>
<br>
तस्माच्छास्त्रं प्रमाणं ते कार्याकार्यव्यवस्थितौ ।
<br>
ज्ञात्वा शास्त्रविधानोक्तं कर्म कर्तुमिहार्हसि (२४
<br>
शास्त्र प्रमाण हो, कार्य-अकार्य छ व्यवस्थित,
<br>
त्यसैले शास्त्र जानेर कर्म नै गर्नुपर्दछ ।
<br>
<br>
ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे देवासुरसम्पद्विभागयोगो नाम षोडशोऽध्यायः ।। हरिः ॐ तत् सत् ।।
| |||