त्रयोदशोध्यायः: संशोधनहरू बीचको भिन्नता

 
पङ्क्ति २६९:
<br>
<br>
समं सर्वेषु भूतेषु तिष्ठन्तं परमेश्वरम् ।
<br>
विनश्यत्स्वविनश्यन्तं यः पश्यति स पश्यति (२७)
<br>
नाशवान् सब प्राणीमा एकत्व भावले स्थित
<br>
अविनाशी ईश देख्ने मान्छेले देख्छ वास्तव ।
<br>
<br>
समं पश्यन्हि सर्वत्र समवस्थितमीश्वरम् ।
<br>
न हिनस्त्यात्मनात्मानं ततो याति परां गतिम् (२८)
<br>
समस्त जीवमा व्याप्त देख्छ जाे परमेश्वर,
<br>
आत्मा मार्दैन आफैंले भने सद्गति पाउँछ ।
<br>
<br>
प्रकृत्यैव च कर्माणि क्रियमाणानि सर्वशः ।
<br>
यः पश्यति तथात्मानमकर्तारं स पश्यति (२९)
<br>
हुन्छन् प्रकृतिबाटै यी कर्म-कार्यहरू सब,
<br>
कर्ता होइन यो आत्मा भन्नेले सब देख्दछ ।
<br>
<br>
यदा भूतपृथग्भावमेकस्थमनुपश्यति ।
<br>
तत एव च विस्तारं ब्रह्म सम्पद्यते तदा (३०
<br>
समस्त जीवको भाव देख्छ एकल ईशमा,
<br>
ईशमै देख्छ विस्तार भने त्यो मिल्छ ब्रह्ममा ।
<br>
<br>
अनादित्वान्निर्गुणत्वात्परमात्मायमव्ययः ।
<br>
शरीरस्थोऽपि कौन्तेय न करोति न लिप्यते (३१)
<br>
अनादि औ निराकार हुनाले ध्रुव–ईश्वर
<br>
छ पार्थ ! तनमा, किन्तु छैन लिप्त र सक्रिय, ।
<br>
<br>
यथा सर्वगतं सौक्ष्म्यादाकाशं नोपलिप्यते
<br>
सर्वत्रावस्थितो देहे तथात्मा नोपलिप्यते (३२)
<br>
जसरी व्याप्त आकाश अति सूक्ष्म, अलिप्त छ,
<br>
त्यस्तै यो देहमा व्याप्त आत्मा पनि अलिप्त छ ।
<br>
अलिप्त .= नटाँसिएको, अनासक्त ।
<br>
<br>
यथा प्रकाशयत्येकः कृत्स्नं लोकमिमं रविः ।
<br>
क्षेत्रं क्षेत्री तथा कृत्स्नं प्रकाशयति भारत (३३)
<br>
एउटै सूर्यले विश्व पार्छ उज्वल, भारत !
<br>
त्यस्तै नै एक आत्माले पार्छ क्षेत्र प्रकाशित ।
<br>
<br>
क्षेत्रक्षेत्रज्ञयोरेवमन्तरं ज्ञानचक्षुषा ।
<br>
भूतप्रकृतिमोक्षं च ये विदुर्यान्ति ते परम् (३४)
<br>
भव–बन्धनको मुक्ति, देह–ईश्वर अन्तर
<br>
देख्छ जो ज्ञान आँखाले सो स्वयं ब्रह्म बन्दछ ।
<br>
<br>
ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायांयोगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे क्षेत्रक्षेत्रज्ञविभागयोगो नाम त्रयोदशोऽध्यायः । हरिः ॐ तत् सत् ।